شعر حافظ

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند           **      چنان نماند و چینن نیز هم نخواهد ماند

من ارچه در نظر یار خاکسار شدم             **        رقیب نیز چینن محترم  نخواهد ماند

چو پرده دار به شمشیر می زند ، همه را   **        کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند 

چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است  **    چو بر صحیفه ، مستی رقم نخواهد ماند

سرود مجلس جمشید گفته اند این بود      **       که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند

تو انگر دل درویش خود به دست آور             **   که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

غنمیتی شمرای شمع و صل پروانه         ** که این معامله تا صحبحدم نخواهد ماند

برین رواق زبر جد نوشته اند به زر           ** که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند         

ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ           **  که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند                         

 

      

تناسب

نمی توانی همچنان روی پنجه ی پا بیاستی

یا تند و تیز راه بروی

نمی توانی با خود نمایی بدرخشی

یا با فشار آوردن پیش بروی

خود پسندها خوبی نمی کنند

کسانی که خود را بالا می برند هرگز بزرگ نمی شوند

شب یلدا

پیروزی خورشید هر چند کوتاه بر تاریکی هر چند بلند. یلدا مبارک